Column: Rust

Moe maar voldaan
Als ik een hele dag in de weer ben geweest, ben ik blij dat ik ’s avonds kan neerploffen op de bank. Even ontspannen met een kopje koffie, een goed boek of een leuk televisieprogramma.
Fijn is dat om dan moe, maar voldaan, terug te kunnen blikken op de afgelopen dag. Alles wat er op de planning stond, is ook daadwerkelijk gebeurd en soms zelfs nog meer dan dat. Een nachtje goed slapen doet wonderen, dan kan ik er morgen weer fris tegenaan.

Moe van zorgen
Maar soms ben ik moe terwijl ik eigenlijk niet veel gedaan heb. Dan kan ik ’s avonds niet tevreden terugkijken op de dag. Dan ben ik verdrietig, moe van zorgen. Om de kinderen, om ouders, om gezondheid, om alles wat er zich in de wereld afspeelt; meestal niet veel goeds. Wat dan? Een nachtje slapen maakt het niet beter.

Weg ermee
In de bijbel staat: “Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven” (Mattheüs 11:28). Het is God zelf die dit zegt. Hij weet precies wat er in mij omgaat en wat ik nodig heb. Hoe heerlijk is dat! Gewoon al je zorgen en problemen aan Hem overgeven: hup, weg ermee…

Maar tegelijk: hoe moeilijk is dat! Stiekem vind ik het maar wat ingewikkeld om dingen uit handen te geven. Het liefst wil ik zelf alles onder controle houden… en zo pieker ik maar door.

He got the whole world in his hands
En toch… áls ik het doe, mijn zorgen bij God neerleg en er niet meer aan denk… wat kan ik dan een rust ervaren. Wat maakt dit kleine mensje zich toch zorgen? Er is een grote God die alles in zijn handen houdt.
Dus daarom probeer ik steeds opnieuw (met vallen en opstaan) om toch alles met God te delen én het bij Hem achter te laten.

Vandaag ben ik zo uitgeblust
van pijn, verdriet en zorgen.
Wat ben ik blij dat U dan zegt:
‘Als je alles bij mij neerlegt,
geef ik je rust en draag
je veilig naar morgen.’

Toon buttons
Verberg buttons