Gedicht: Pleisterplaats

Gedicht: Pleisterplaats

De uitgestrekte landerijen,
‘t kale gras bedekt met ijs.
Hier en daar wat boerderijen,
een knotwilg tegen dreigend grijs.

Eenden duiken kopje onder,
in de struiken een fazant.
De ganzen overwinteren
met z’n duizenden op ’t land.

Vogels kwetteren en zwermen,
vormend een volmaakte V.
Een reiger aan de waterkant,
de zwanen, altijd met z’n twee.

Hier kan ik op adem komen,
want ik hoop, ik voel, ik weet:
dit is ook mijn pleisterplaats
op onze hectische planeet.

@irmamoekestorm

Toon buttons
Verberg buttons