Column: Een klein wereldje

Column: Een klein wereldje

Ik betrap me er helaas vaak op, hoe klein mijn wereldje eigenlijk is. Hoe egoïstisch een mens kan zijn.

Mijn leventje
Natuurlijk word ik opgeschrikt door berichten over oorlogen, aanslagen, terreur, natuurgeweld. Ik kan daar echt van slag van zijn. Maar toch, hoe snel stap ik weer over in het ritme van alledag. Totdat iets persoonlijks mijn leventje raakt, dan is de wereld te klein. Want dan komt het dichtbij. Het leed van een ander is toch anders. Hoe wrang is dat en ik constateer het met schaamte.

Kijk om je heen
Aan tafel lezen we na de avondmaaltijd met het gezin uit een dagboekje*. Deze avond werd ik extra geraakt. De schrijver schreef iets in de trant van: als je je verveelt, bewijst dat maar weer eens hoeveel je met jezelf bezig bent. Keer dat eens om, vul je tijd zinnig en doe bijvoorbeeld eens iets goeds voor een ander. Op die manier krijg je oog voor wat er om je heen gebeurt in plaats van alleen te letten op wat zich afspeelt in jouw binnenste.

Toon zijn liefde
Dat is ook wat Jezus zegt: ‘Help anderen en geef zonder iets terug te verwachten. Je zult er nooit en te nimmer spijt van krijgen’ (Lucas 6).
Al met al weer inspiratie genoeg voor het schrijven van een gedichtje, dat ik hier ook graag deel.

Door te delen, door te geven
aan een ander die niets heeft
ga je toch niet arm door het leven

want juist dan mag blijken
dat als je een ander liefde geeft
het jouw leven zal verrijken

Een prachtig lied: Toon mijn liefde

*Dat dagboek is trouwens zeer de moeite waard: One God, One Plan, One Life – Max Lucado.

Toon buttons
Verberg buttons