Het is weer zover. Het kerkelijk jaar is afgesloten en de vakantietijd is aangebroken. Lekker relaxen onder een stralende zon. Ver weg of dicht bij genieten van de rust. Op je gemak luisteren naar de vogels ’s morgens vroeg en alle zorgen aan de kant. Heerlijk. Tijd ook om als alle moeheid van je af te laten glijden en na te denken over het leven. Zelf mag ik graag naar de bergen afreizen, het Alpengebied is favoriet. Als ik met de auto in een steeds mooier wordend landschap de eerste bergen ontwaar, dan ben ik pas echt op vakantie. Ik heb wat met bergen. Het geeft me een overweldigend gevoel. Ik kan dat moeilijk omschrijven. In de Psalmen staat er over de bergen iets dat we elke keer weer bemoedigd en ontroerd.
“Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal. Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.”( Ps.121:1,2) “Rondom Jeruzalem zijn bergen, zo is de HEERE rondom Zijn volk, van nu aan tot in eeuwigheid.”(Ps.125:2)
En als ik er over nadenk is het eigenlijk elke dag vakantie. Vakantie met God. Hij laat ons elke dag genieten van Zijn liefde en trouw en laat dat ook in de natuur zien. En moet u nagaan: straks wordt het allemaal nog veel mooier, als we wonen op de nieuwe aarde. Daar is volkomen harmonie en een blijdschap die we ons nu nog niet kunnen voorstellen. Eeuwig feest!